සැඟවූ සුපෙම් හැඟුම්

හද මැදුර ඇතුළේ

දැල් වු පෙම් පහනේ

එළිය ඔබ නමටයි

දෙන්න මං හිටියේ

එළිය නොපෙනෙන සේ

දොර කවුළු වැසුවේ

වසන් කරනට ඒ

හෙටක් නැති ස්නේහේ

දැන දැනම ඒ දේ

ඇයිද ඔබ කීවේ

හැර පියන්නට යැයි

වැසු කවුළු මැදුරේ

ඉතින් දැන් ආයේ

තබනු හැකි වෙද ඒ

දිළි එළිය පහනේ

ලෝකයට රහසේ

යන්න ඔබ සබඳේ

නොරැඳි මේ මැදුරේ

පහනෙ එළි පෙරසේ

ඔහේ දිළුනාවේ