මා..
ලෝකයක් පසෙක ලා
මිරිඟුවක් බඳු ඔහුම
හඹා ගිය ඒ ඇසිල්ලේ
ඔහු..
ඒ පෙමට තිත තබා
දුර ගොසිනි බෝ
මා දමා තනි මංසලේ
ඔබ...
ජීවයම ඇය
වෙත පුදන්නට
කල් බැලූ ඒ ඇසිල්ලේ
ඇය...
වෙන අතක් හා
ඇඟිලි බැඳ ගෙන
සුව විදී පෙම් කැදැල්ලේ
අප...
ඇදුරු සෙවනැලි
ලඟා කර දුන්
අතීතෙට සමුදුන් වෙලේ
අපි...
අපේ වී ඇත
දැනෙන්නට යළි
සුවඳවත් බව ජීවිතේ
අපි අපේ වූ දා නුඹෙන් දැනුනා
ReplyDeleteසුවඳවත් බව ජීවිතේ.....
ඔය සොඳුරු හිත හැර දමා නොම යමි
ඉතින් මේ මුළු ජීවිතේ........
ලස්සනට ගලපලා තියනවා පද ටික ........
ReplyDeleteනියමයි ......
අපූරුයි.....
ReplyDelete@vasana, පන්සල් හංදිය,dulshan:
ReplyDeleteබොහෝම ස්තූතියි...සටහනට...